هر کاری با نام خدا آغاز نشود به سرانجام نمیرسد.
اگر کار، خیر و حق بود ولی انسان او را برای خدا انجام نداد به ثمر نمیرسد.
تنها حُسن فعلی برای رسیدن به هدف کافی نیست، باید فاعل هم حَسَن باشد هم حُسن فاعلی در او باشد. یعنی برای حق کار کند.
همانطور که خدای سبحان هر چه را بخواهد با "کُن" انجام میدهد بنده آن مولا هم به اذن آن مولا هر چه را بخواهد با بسم الله انجام میدهد.
اگر بسم الله از جان موحدی نشات گرفت؛ یک موحد کاملی گفت: " بسم الله الرحمن الرحیم" این است که از اسم اعظم سهمی دارد و میتواند به اذن آفریدگار عالم بر عالم اثر بگذارد و مسلط شود.
هر چه به نام خداست باقی است و هر چه به نام خدا نیست هالک ( از بین رونده) است. هم اکنون هالک است. نه اینکه بعدها هالک بشود.
هر چیزی را که شما شیء میپندارید اگر چهره الهی را از او بردارید میشود " لاشیء". وجه الله را از او بردارید هالک است.
اگر عبادت هم به نام خدا نباشد ابتر است. چون حسن فعلی دارد ولی انسان ارتباط را حفظ نکرده است. به نام خدا شروع نکرده است.
اگر کسی خواست بر خلاف نظام الهی کاری انجام دهد یعنی گناه کند، گناه چون مطابق با وجه خدا نیست، این هالک است. بیراهه رفته است.
********************************
تفسیر سوره حمد
5 جلسه ی اول از سلسله دروس تفسیر
درباره این سایت