*بسم الله الرحمن الرحیم *
وقتی از رسول خدا نقل شده است که فرمود: «انا دعوة أبی ابراهیم و بشارة عیسیٰ» ، نشان میدهد که این راجع به اجابت دعای ابراهیم(سلام الله علیه) است.
ابراهیم عرض کرد: ربّنا و ابعث فیهم رسولاً منهم یعنی در بین این ذریّه پیامبری از خود اینها مبعوث کن. این تعصب ممدوحی است که انسان بخواهد از فرزندان او کسانی باشند که دین را یاری کنند؛ یک دعای خوبی هم است، تعصب مذمومی نیست. انسان هم بخواهد که دین الهی محفوظ باشد، هم به وسیلهٴ خاندان او محفوظ باشد، لذا عرض نکرد خدایا در بین اینها پیغمبری بفرست ولو از غیر اینها باشد. عرض کرد: ربّنا و ابعث فیهم رسولاً منهم؛ از اینها باشد، اگر از اینها بودن هم مطلوب است معلوم میشود ابراهیم(سلام الله علیه) از خدای سبحان مسئلت کرد که هم از ذرّیهٴ او باشد و هم در بین ذرّیهٴ او؛ ممکن است از ذرّیهٴ آنها نباشد و در بین ذریهٴ آنها زندگی کند و به زبان آنها هم آشنا باشد و مبعوث بشود و آنها را مسلمان و منقاد بکند، ولی فرزند ابراهیم نباشد. امّا حضرت خواست هم از ذریهٴ او باشد هم در بین ذریهٴ او، عرض کرد: ربّنا و ابعث فیهم ؛ در بین اینها، کسی که در بین اینهاست، به زبان اینها آشناست، مورد شناسایی اینها هم میباشد: رسولاً منهم ؛ از خود اینها باشد، از ذریهٴ اینها باشد. بنابراین اینکه عرض کرد: ربنا و ابعث فیهم رسولاً منهم هم اصلاح امت را مسئلت کرد، هم اینکه رسول از ذریهٴ او باشد، لذا رسول خدا طبق این نقل(علیه آلاف التحیة والثناء) فرمود: «أنا دعوة أبی ابراهیم و بشارة عیسی» ؛ من طبق دعای پدرم ابراهیم مبعوث شدم.
___________________
جلسه 227 تفسیر سوره بقره
درباره این سایت