*آگاهی امام معصوم(علیه السلام) از اعمال دیگران*

* بسم الله الرحمن الرحیم *

و قُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ سَتُرَدُّونَ إِلى‏ عالِمِ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ فَیُنَبِّئُکُمْ بِما کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (105) توبه

چون خودش از راه باطن به اینجا رسید و در باطن دیگران کشش و گرایش ایجاد می‌‌کند، پس می‌داند که در درون افراد چه خبر است.
فرمود: هرچه می‌کنید انجام بدهید و خدا می‌داند؛ این سین، سین تحقیق است نه سین تسویف، نه یعنی بعداً خدا می‌داند. این سین استقبالی نیست، برای اینکه به خدای سبحان نسبت داد. فرمود: فسیرى الله یعنی یقیناً خدا می‌بیند، نه اینکه هرچه بکنید بعدها خدا می‌بیند، فرمود: هر کاری می‌کنید: فسیرى الله؛ یعنی یقیناً خدا می‌بیند.

و رسوله، پیامبرش هم می‌بیند (دو) والمؤمنون که امام هشتم(سلام الله علیه) فرمود: «ایّانا عَنیٰ» ؛ منظور از مؤمنین مائیم که ائمه(علیهم السلام)‌اند، فرمود: هر کاری می‌کنید آنها می‌بینند. نه اینکه بعدها می‌فهمند، هم اکنون می‌بینند. ممکن نیست کسی عملی انجام بدهد و او نبیند. 
چون خودش از آن راه به این مقام رسید و از آن راه دارد به دیگران فیض می‌رساند، پس باید از محدودهٴ کارش با خبر باشد. همان‌طوری که یک پیغمبر از محدودهٴ کارش با خبر است، یک امام از منطقه کارش با خبر است. کار امام هدایت درون مردم است یعنی سمت امامت این است. تا از درون با خبر نباشد که نمی‌تواند هدایت کند. درون افراد را می‌داند چه کسی شایسته است، چه کسی شایسته نیست، چه قلبی سیاه است، چه قلبی سفید است، چه قلبی لایق است، چه قلبی لایق نیست

اینکه در زیارتها و در اذن دخولهای حرم مطهر اینچنین گفته می‌شود: سلام ما را جواب می‌دهی، حرفهای ما را می‌شنوی، منتها ما محجوبیم، این گوشه‌ای از شئون امامت امام معصوم است. 

پس چون کارش هدایت باطن است باید از نهان و نهاد همه خبر داشته باشد.

______________________

جلسه 218 تفسیر سوره بقره علامه جوادی آملی