یقین را خدای سبحان در اثر مشاهده ملکوت می داند ک فرمود:
{ وَ کَذلِکَ نُری إبرهیمَ مَلَکوُت السّموات و الأرض و لِیَکوُنَ مِنَ الموُقِنین }
. اگر کسی اهل یقین باشد فرمود:
{ کلّا لو تعلمونَ عِلمَ الیقین* لَتَرَوُنَّ الجَحیم}
الان در دنیا هم ک هست بهشت را می بیند؛ جهنم را می بیند؛ اهل بهشت را می بیند؛ اهل جهنم را می بیند و مانند آن. این خصیصه ی یقین است.
یقین، غیر از این علوم حصولی و استدلالی ماست؛ این علوم حصولی و استدلالی احیاناً تخلف کنند و نوعاً هم اثرش آن است ک انسان ایمان بیاورد؛ اما کشف غطاء بشود و الآن ک در دنیاست، بهشت را ببیند. این یقین حصولی نیست؛ این علم الیقین نیست ک این اثر و نورانیت را داشته باشد.
فرمود اینها در مقام علمی اهل یقین اند. { و کانوا بآیاتنا یوقنون }
******************************
برگرفته از جلسه 212 سوره بقره
از سلسله دروس تفسیری
درباره این سایت