ویژگی هدایت به امر ائمه صالح

بسم الله الرحمن الرحیم

*و جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمَّا  صَبَرُوا وَ کانُوا بِآیاتِنا یُوقِنُونَ (24) سجده *

زمینه‌های نیل مقام امامت به انسان کامل
ـ الف . «شهود و یقین» زمینهٴ علمی
ـ ب . «صبر» زمینهٴ عملی
امّا چگونه اینها به مقام امامت می‌رسند؟ چطور می‌شود که اینها ائمه می‌شوند؟ در همین آیهٴ 24 سورهٴ سجده فرمود: و جعلنا منهم أئمةً یهدون بأمرنا لمّا صَبَروا .؛ چون صابر بودند، به امامت رسیدند، این یکی، . وکانوا بآیاتنا یوقنون ؛ در مسائل علمی اهل یقین بودند، در مسائل عملی صابر بودند؛ یعنی در مسائل علمی به فکر و استدلال و حصولِ ذهنی و صورت ذهنی و أمثال ذلک اکتفا نمی‌کردند، اهل یقین بودند و در کارهای عملی هم صابر بودند، هم صبر مشخص شد، هم یقین.

ثمره یقین در سوره تکاثر 

مشاهدهٴ بهشت و جهنم، ثمرهٴ یقین

آن‌گاه در سورهٴ تکاثر آیهٴ 5 به بعد فرمود: کلاّ لو تعلمون علم الیقین ٭ لترونَّ الجحیم ٭ ثمَّ لترونّها عین الیقین ؛ فرمود: شما اگر اهل یقین باشید، هم اکنون صدای جهنم را می‌شنوید، می‌بینید چه خبر است آنجا، نه اینکه بعد از مرگ می‌بینید چون بعد از مرگ هم منکرین می‌بینند، می‌گویند: ربّنا أبصرنا و سمعنا ، هم موحّدین و معترفین مشاهده می‌کنند. اینکه فرمود: اگر اهل یقین بودید جهنم را می‌بینید یعنی هم اکنون که اینجا نشسته‌اید می‌بینید: کلاّ لو تعلمون علم الیقین ٭ لترونّ الجحیم با این حروف تأکید یا قسم، فرمود: اینچنین نیست که شما خود را محجوب کردید، اگر اهل یقین بودید، می‌فهمیدید، می‌دیدید که جهنم چه خبر است. اگر حارثة بن مالک گفت: من طوری صبح کردم که گویا جهنم و اهلش و بهشت و اهلش را می‌بینم ، شاگرد همین معنا است.

____________________

جلسه 217 تفسیر سوره بقره علامه جوادی آملی